کد مطلب:70 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:334
احکام حواله دادن
(مـسـاله 2298) اگر انسان طلبكار خود را حواله دهد كه طلبش را از دیگری بگیردوطلبكار وآن دیگری قبول نمایند, كسی كه به او حواله شده بدهكار می شود, ودیگر طلبكار نمی تواند از بدهكار اولی مطالبه نماید.
(مساله 2299) بدهكار و طلبكار وكسی كه به او حواله شده در صورتی كه مدیون نباشد, باید مكلف و عاقل باشند وكسی آنانرا مجبور نكرده باشد و نیز باید سفیه نباشند, یعنی مال خود را در كارهای بیهوده مصرف نكنند وهم چنین باید محجور(كسی كه حاكم شرع او را از تصرف در مالش ممنوع كرده ) نباشند ولی اگر حواله بركسی كه مدیون نیست داده شود اگر حواله دهنده وكسی كه به او حواله شده مهجورباشند, اشكال ندارد.
(مـساله 2300) حواله در صورتی صحیح است كه كسی كه بر او حواله می شود اگربدهكار نیست قبول نماید و همچنین اگر بدهكار باشد و غیر آن جنسی را كه بدهكار است به او حواله دهند مثلا اگـر جـو بـدهـكار است , گندم حواله كنند, درصورتی صحیح است كه قبول نماید بلكه احتیاط مستحب این است كه اگر همان جنسی را كه بدهكار است هم به او حواله نمایند, قبول كند.
(مـسـاله 2301) موقعی كه انسان حواله می دهد باید بدهكار باشد, پس اگر بخواهداز كسی قرض كـند, تا وقتی از او قرض نكرده نمی تواند او را به كسی حواله دهد كه آنچه را بعدا قرض می دهد از آن كس بگیرد.
(مـسـاله 2302) حواله دهنده وطلبكار باید مقدار حواله و جنس آن را بدانند پس اگر مثلا ده من گـنـدم وده تومان پول به یك نفر بدهكار باشد و به او بگوید یكی از دوطلب خود را از فلانی بگیر وآن را معین نكند, حواله درست نیست .
(مساله 2303) اگر بدهی واقعا معین باشد ولی بدهكار وطلبكار در موقع حواله دادن , مقدار آن یا جنس آن را ندانند حواله صحیح است مثلا اگر طلب كسی را دردفتر نوشته باشد وپیش از دیدن دفتر حواله بدهد وبعد دفتر را ببیند و به طلبكارمقدار طلبش را بگوید حواله صحیح می باشد.
(مساله 2304) طلبكار می تواند حواله را قبول نكند, اگر چه كسی كه به او حواله شده فقیر نباشد و در پرداختن حواله هم كوتاهی ننماید.
(مـساله 2305) اگر بر كسی حواله بدهد كه بدهكار نیست , چنانچه او حواله راقبول كند, پیش از پـرداخـتـن حـوالـه نمی تواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگیردولی اگرطلبكار طلب خود را بمقدار كمتری صلح كند, كسی كه حواله را قبول كرده می تواند تمام مقدار حواله شده را از حواله دهنده مطالبه نماید.
(مساله 2306) بعد از آن كه حواله درست شد, حواله دهنده وكسی كه به او حواله شده , نمی توانند حـوالـه را بـهم بزنند وهر گاه كسی كه به او حواله شده در موقع حواله فقیر نباشد, اگر چه بعدا فـقـیـر شـود, طـلـبكار نمی تواند حواله را بهم بزند, و همچنین است اگر موقع حواله فقیر باشد وطـلـبـكار بداند فقیر است , ولی اگر نداند فقیر است وبعد بفهمد, اگرچه در آنوقت مالدار شده باشد, طلبكار می تواند حواله را بهم بزندوطلب خود را از حواله دهنده بگیرد.
(مساله 2307) اگر بدهكار وطلبكار وكسی كه به او حواله شده , (در صورتی كه قبول او در صحت حـوالـه مـعتبر باشد) یا یكی از آنان برای خود حق بهم زدن حواله را قرار دهند, مطابق قراری كه گذاشته اند, می توانند حواله را بهم بزنند.
(مساله 2308) اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد, چنانچه به خواهش كسی كه به او حـوالـه شده و مدیون حواله دهنده بوده است , داده است ,می تواند چیزی را كه داده از او بگیرد و اگر بدون خواهش او داده , یا این كه اومدیون حواله دهنده نبوده , نمی تواند چیزی را كه داده از او مطالبه نماید.
(مساله 2299) بدهكار و طلبكار وكسی كه به او حواله شده در صورتی كه مدیون نباشد, باید مكلف و عاقل باشند وكسی آنانرا مجبور نكرده باشد و نیز باید سفیه نباشند, یعنی مال خود را در كارهای بیهوده مصرف نكنند وهم چنین باید محجور(كسی كه حاكم شرع او را از تصرف در مالش ممنوع كرده ) نباشند ولی اگر حواله بركسی كه مدیون نیست داده شود اگر حواله دهنده وكسی كه به او حواله شده مهجورباشند, اشكال ندارد.
(مـساله 2300) حواله در صورتی صحیح است كه كسی كه بر او حواله می شود اگربدهكار نیست قبول نماید و همچنین اگر بدهكار باشد و غیر آن جنسی را كه بدهكار است به او حواله دهند مثلا اگـر جـو بـدهـكار است , گندم حواله كنند, درصورتی صحیح است كه قبول نماید بلكه احتیاط مستحب این است كه اگر همان جنسی را كه بدهكار است هم به او حواله نمایند, قبول كند.
(مـسـاله 2301) موقعی كه انسان حواله می دهد باید بدهكار باشد, پس اگر بخواهداز كسی قرض كـند, تا وقتی از او قرض نكرده نمی تواند او را به كسی حواله دهد كه آنچه را بعدا قرض می دهد از آن كس بگیرد.
(مـسـاله 2302) حواله دهنده وطلبكار باید مقدار حواله و جنس آن را بدانند پس اگر مثلا ده من گـنـدم وده تومان پول به یك نفر بدهكار باشد و به او بگوید یكی از دوطلب خود را از فلانی بگیر وآن را معین نكند, حواله درست نیست .
(مساله 2303) اگر بدهی واقعا معین باشد ولی بدهكار وطلبكار در موقع حواله دادن , مقدار آن یا جنس آن را ندانند حواله صحیح است مثلا اگر طلب كسی را دردفتر نوشته باشد وپیش از دیدن دفتر حواله بدهد وبعد دفتر را ببیند و به طلبكارمقدار طلبش را بگوید حواله صحیح می باشد.
(مساله 2304) طلبكار می تواند حواله را قبول نكند, اگر چه كسی كه به او حواله شده فقیر نباشد و در پرداختن حواله هم كوتاهی ننماید.
(مـساله 2305) اگر بر كسی حواله بدهد كه بدهكار نیست , چنانچه او حواله راقبول كند, پیش از پـرداخـتـن حـوالـه نمی تواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگیردولی اگرطلبكار طلب خود را بمقدار كمتری صلح كند, كسی كه حواله را قبول كرده می تواند تمام مقدار حواله شده را از حواله دهنده مطالبه نماید.
(مساله 2306) بعد از آن كه حواله درست شد, حواله دهنده وكسی كه به او حواله شده , نمی توانند حـوالـه را بـهم بزنند وهر گاه كسی كه به او حواله شده در موقع حواله فقیر نباشد, اگر چه بعدا فـقـیـر شـود, طـلـبكار نمی تواند حواله را بهم بزند, و همچنین است اگر موقع حواله فقیر باشد وطـلـبـكار بداند فقیر است , ولی اگر نداند فقیر است وبعد بفهمد, اگرچه در آنوقت مالدار شده باشد, طلبكار می تواند حواله را بهم بزندوطلب خود را از حواله دهنده بگیرد.
(مساله 2307) اگر بدهكار وطلبكار وكسی كه به او حواله شده , (در صورتی كه قبول او در صحت حـوالـه مـعتبر باشد) یا یكی از آنان برای خود حق بهم زدن حواله را قرار دهند, مطابق قراری كه گذاشته اند, می توانند حواله را بهم بزنند.
(مساله 2308) اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد, چنانچه به خواهش كسی كه به او حـوالـه شده و مدیون حواله دهنده بوده است , داده است ,می تواند چیزی را كه داده از او بگیرد و اگر بدون خواهش او داده , یا این كه اومدیون حواله دهنده نبوده , نمی تواند چیزی را كه داده از او مطالبه نماید.